ارتفاع زدگی و بررسی بیماری های کوه گرفتگی

ارتفاع زدگی شایع ترین مشکلی است که در کوه گریبانگیر کوهنوردان می شود. میل و شوق ما برای رسیدن به بالای کوه و گرفتن عکس های ایسنتاگرامی و پز دادن به همه که ما کوهنورد هستیم و تن سالم در بدن سالم و این حرف ها، آنچنان شتابی به ما می دهد که غافل می شویم از این که همین تن، به دلیل رفتار ناشیانه ما ممکن است نیست و نابود شود! بنابراین باید بدانیم شتاب و عدم تطبیق ما با محیط کوه تبعاتی دارد و ممکن است ما را وارد چه معرکه ای کند.

بیماری های ناشی از ارتفاع زدگی

بیماری های مختص خود ارتفاع زدگی به 3 بخش عمده تقسیم بندی می شود. این 3 بخش تقریبا ممکن است برای هر کوهنوردی اتفاق بیفتد اما در مورد کوهنوردان کوه های ایران، بیشتر سراغ کم تجربه ها می رود. افزایش فشار و فعالیت های بدنی در کنار کمبود اکسیژن، تمرین ناکافی و شتاب باعث بروز بسیاری از اتفاقات در کوه می شود که در اینجا با دانستن این سه بخش اولیه از حوادث کوهستان مرز میان مرگ و زندگی را بررسی خواهیم کرد:

1. AMS  معروف به بیماری حاد کوهستان است و از ارتفاع 2500 متری به بالا علائم آن پدیدار می شود.
2.  H.A.C.E یا ورم مغزی که در صورت ایجاد بیماری حاد کوهستان به وقوع خواهد پیوست و در صورت رسیدگی نکردن به موقع باعث مرگ کوهنورد خواهد شد.
3.  H.A.P.E یکی دیگر از حوادث مرگبار کوهنوری است و به ورم ریوی معروف است. این مصدومیت ناشی از ارتفاع زدگی غالبا در شب نشانه های خود را نشان خواهد داد و به دلیل پر شدن ریه از مایعات باعث حساسیت شدید و عدم دریافت اکسیژن می شود و در صورت انجام عملیات اشتباه نجات، یا تاخیر در امداد و نجات باعث مرگ کوهنورد خواهد شد.

 AMS بیماری حاد کوهستان

 AMS مادر تمامی بیماری ها و حوادث ناشی از ارتفاع زدگی در کوه است. تقریبا از ارتفاع 2500 به بالا متری علائم بیماری شروع می شود و همیشه بارزترین نشانه اش سردرد است. اگر شما به سرعت ارتفاعتان را از 2500 متر افزایش دهید بیشتر در معرض این حادثه قرار خواهید گرفت. بیش از 50 درصد کوهنوردان دچار این حادثه می شوند و در صورت بروز آن و عدم درمان به موقع می تواند باعث ورم ریوی و مغزی شود و احتمال مرگ در مصدوم را بالا ببرد. یکی از خطرناکترین عوارض این بیماری انکار و عدم تصمیم گیری درست مصدوم است. ممکن است مصدوم بعد از ساعت ها کوهنوردی بگوید خسته نیست هر چند که از آخرین وعده غذایی اش هم ساعت ها گذشته است و یا با تصمیمی نابخردانه بخواهد با تجهیزات نامناسب به صعود بپردازد، در این شرایط همراه مصدوم باید او را مجبور به سکون و آرامش کند و او را از منطقه صعود خارج و به جان پناه بازگرداند.

منبع: آسان طب